Zij die Leo Stevens al langer kennen weten dat kunst diepgeworteld is in ons DNA. Onze bestuurder Ingrid Stevens engageert zich niet enkel voor Herita, het KMSKA en de Museumstichting, ze geeft ook aan veelbelovende kunstenaars een plaats om hun kunst tentoon te stellen in onze kantoren. Deze keer is het aan Koen van den Broek om zijn kunst tentoon te stellen in de gangen van Leo Stevens.
Dat kunst in het DNA van Leo Stevens zit, is een open deur intrappen. In vorige edities van dit magazine konden onze lezers al ontdekken hoe Ingrid Stevens zich engageert in Herita, het KMSKA en de Museumstichting. De medewerkers en cliënten van Leo Stevens konden hiervan meegenieten want Ingrid gaf veelbelovende en vaak jonge kunstenaars die ze daar ontdekte, geregeld al een forum in ons kantoor in de Schildersstraat. Onze Wall of Art mocht zo al veel jong talent verwelkomen. Verdienstelijk en tof maar eerder bescheiden en pril, vaak ook wat onbekend.
Dankzij Ingrids persoonlijke contacten en fijne vriendschappen in de art scene hangt niemand minder dan Koen van den Broek de komende maanden in de Schildersstraat. (nvdr : tevens de toepasselijke naam van zijn tentoonstelling bij Leo Stevens).
Dé Koen van den Broek dus. Momenteel één van de leidende artiesten in België. Hij die enkele maanden per jaar woont en werkt in Zuid-Korea; die naast de (andere) groten der aarde hangt in topmusea in binnen- en buitenland (Gent, Antwerpen, Zulte, San Francisco, Parijs, Busan, LA, Oslo, Karlsruhe,….); die momenteel 2 tentoonstellingen voorbereidt voor Maagdenburg en Koblenz…die Koen dus, is nu in de Schildersstraat te bewonderen door onze cliënten.
We zochten de kunstenaar op in zijn imposante atelier in Merksem (een architecturaal pareltje waar symmetrie en licht voor sfeer en diverse functionaliteiten zorgen) en voerden een fijn en eclectisch gesprek over kunst, het leven en zowat alles daartussenin. Koen leek nochtans niet meteen voorbestemd voor de Belle artes. Een halve eeuw geleden geboren in Bree, klaargestoomd in een deftig college met een curriculum vol wiskunde en wetenschap leek zijn weg geplaveid om na hogere studies die wegen ook daadwerkelijk te gaan ontwerpen. Architect-Ingenieur aan de KU Leuven zou het worden, wat meteen Koens voorliefde voor urbane onderwerpen verklaart. Geïnspireerd door 2 nonkels (de ene schilderde best aardig, de andere is een creatieve reclamemaker) bleef hij echter op z’n honger zitten met architectuur. De schoonheid en complexiteit van het oeuvre van Matisse zogen hem naar de schilderkunst en kunstopleidingen in Breda en Antwerpen (Sint-Joost, Koninklijke Academie en HISK) maakten hem tot wat hij nu is. Conceptuele en abstracte kunst zijn Koens handelsmerk, al blijft architectuur nooit ver weg in zijn werk. Bruggen, grenzen, voetgangersdoorgangen in diverse patroons, wegwijzers en parkings zijn enkele van Koens geliefde onderwerpen, maar dan subtiel.
Koen vertrekt van foto’s die hij zelf maakt tijdens zijn omzwervingen en reizen. Kadrering is daarbij belangrijk; daar ligt de oorsprong van de latere compositie. Het beeld en de structuur van dat beeld zijn voor van den Broek belangrijker dan wat volgt met de verf. De helft van het werk is volgens de kunstenaar dan ook geschied met en door de foto. Wat volgt is het uit-puren. Gestileerde eenvoud, vertrekkend vanuit de grafiek en lijnen. Om via tekeningen over te gaan tot schilderwerk. Door grenzen te verven, creëert hij ruimte; door gebruik van schaduwen roept hij licht op en krijgt zijn werk een typerende grafische eigenheid, met heel zuivere kleuren. Wat zo overeind blijft met weinig middelen is de essentie. Een van Koens leermeesters, Fred Bervoets, omschreef het treffend: “Koen schildert zo weinig en zegt zo veel”. En nochtans schildert hij best ook wel veel… zo’n 1.000 werken in de afgelopen 25 jaar. Dat is echt wel indrukwekkend en energiek, net als de kunstenaar zelf uiteindelijk.
Dat ervaarden we ook tijdens ons gesprek. Koen viel allicht ooit in een vat vol kunstgeschiedenis…want schakelt vliegensvlug en erg associatief tussen diverse kunstenaars, periodes en stromingen. Hij is enorm belezen en bovenal ook heel eloquent. Hij ziet zichzelf als ongeduldig, met een drang ook om te blijven evolueren. Koen vindt het interessant om te durven en zichzelf in vraag te stellen. Boeiend en bovenal nooit saai.
