Ingrid Stevens behaalde in 1987 haar diploma TEW, richting Financiering aan de UAntwerpen. Dat was niet de meest voor de hand liggende keuze. “In het middelbaar studeerde ik Latijn-Grieks. De meesten uit mijn richting gingen geneeskunde, talen of rechten studeren, maar bij mij zat wiskunde in mijn genen. Ik ben opgegroeid in een gezin van centen en procenten, dus was de stap naar TEW snel gezet.
Ik heb altijd al een brede waaier aan interesses gehad en vond het boeiend verschillende werelden met elkaar te verbinden. Mijn vader, Leo Stevens, heeft me dat van jongs af aan meegegeven. TEW was daarom een perfecte keuze. Je krijgt kennis aangereikt over topics als statistiek, wiskunde en economie tot marketing, talen, antropologie en zelfs filosofie.
Nadat ik mijn diploma behaalde, ging ik op de beursvloer werken, vlak voor de grote beurscrash van ’87. Ik heb er dramatische toestanden gezien maar die ervaring maakte me erg risicobewust. Daarna ben ik effectenmakelaar geworden bij ons familiebedrijf, Leo Stevens Private Banking.
Intussen bestaat het familiebedrijf 75 jaar. “De vierde generatie is inmiddels gestart, dat brengt een hele nieuwe dynamiek met zich mee. Zelf is mijn rol ook veranderd. Niet meer uitvoerend, maar des te meer strategisch als hoofdaandeelhouder en bestuurder. Ik beschouw het vooral als mijn taak om onze bedrijfscultuur en ons DNA te bewaken en uiteraard om ambassadeur te zijn.
Binnen ons bedrijf is geld nooit de unieke motivator geweest. Familiale waarden, een menselijke aanpak en professionele excellentie staan centraal. De rendementen moeten uiteraard juist zitten, maar het is evenzeer belangrijk om de cliënt te kunnen ontzorgen in alle aspecten. Ik zag mezelf altijd meer als een CPO, een soort Chief People Officer.
Naast die human interest, vertoont Ingrid een grote interesse in kunst en cultuur. Na eerst bestuurder te zijn van het Fotomuseum, het Modemuseumen het Diamantmuseum, neemt ze sinds een paar jaar diezelfde rol op binnen het Koninklijk Museum voor Schone Kunsten Antwerpen. Bovendien is ze recent ook benoemd tot bestuurder van Herita VZW (eind 2012 ontstaan uit de fusie van Erfgoed Vlaanderen, het Forum voor Erfgoedverenigingen en Vlaamse Open monumentendag)
“Het is mijn missie om het culturele veld en de ondernemerswereld met elkaar te verbinden. Dat vind ik niet alleen boeiend, maar voel ik ook aan als een maatschappelijke plicht. Zeker in een tijd waarin er van overheidswege steeds minder geld gaat naar kunst en cultuur.
“Ik heb alleen maar mooie herinneringen aan mijn studententijd. Enkele bijzondere professoren hebben mijn traject richting gegeven, als een soort Pharos. Dan denk ik aan prof. Herwig Arts, prof. Carl Reyns, prof. André Van Poeck en prof. Erik Faucomprez.
Een goede professor is iemand die iets uit studenten kan halen, in plaats van louter informatie aan te reiken. Onderwijs is immers niet het vullen van een vat maar het ontsteken van een vuur. Onderwijs moet je leren hoe je moet nadenken, eerder dan wat je moet denken. Mijn opleiding heeft me geïnspireerd om een genuanceerde eigen mening te vormen en die te verdedigen
Tegelijkertijd heb ik zeker ook genoten van de ‘university of life’, maar ik kon gelukkig wel op tijd de knop omdraaien wanneer het examens waren. Want op café worden de punten niet gegeven.”
Tijdens haar opleiding ging Ingrid op uitwisseling naar Georgetown University. “Een dergelijke internationale ervaring was toen uitzonderlijk, maar ik heb er zoveel geleerd. Ik kwam in een andere wereld terecht, samen met mijn medestudenten. Dus bij deze een warm pleidooi naar huidige studenten om een uitwisseling te doen, want niets ontwikkelt intelligentie zoveel als reizen.”
“Als ik nog een laatste tip mag geven aan huidige studenten, is het wel om te kiezen vanuit je passie. Ik krijg soms de vraag, waarom combineer je al die dingen? Wel, omdat ze mij energie geven. Wàt je ook doet, is niet belangrijk maar doe het wel vanuit een gedrevenheid. Dan voelt niets echt als werk aan.
