Vaak lezen we in de pers dat bedrijven tijdens hun jaarlijkse algemene aandeelhoudersvergadering de toestemming hebben gekregen om over te gaan tot het inkopen van de eigen aandelen. Maar wat betekent dat nu eigenlijk?
Hierna onderzoeken we de redenen waarom dergelijke inkoopacties vaak op applaus worden onthaald maar we geven er ook enkele kritische kanttekeningen bij.
Een bedrijf dat veel moet investeren of veel geld nodig heeft om te groeien (al dan niet door overnames) zal in principe niet veel overtollige cashreserves hebben en dus ook geen geld om aan de aandeelhouders uit te keren. In theorie zal een bedrijf slechts cadeautjes uitdelen aan haar aandeelhouders wanneer ze zelf geen betere investeringsmogelijkheden ziet.
Klassiek gebeurt dat door de uitkering van een dividend. Bedrijven in mature sectoren die veel cash genereren zijn dan ook vaak van die stevige dividendbetalers; denk aan telecom-, nuts- en vastgoedbedrijven.
Er zijn zelfs bedrijven die de status hebben van ‘dividend-aristocraten’: bedrijven die er al decennia in slagen jaar na jaar een stabiel en liefst zelfs stijgend dividend uit te betalen waardoor ze zeer geliefd zijn bij beleggers die een stabiel parcours en een mooie jaarlijkse opbrengst prefereren. Die bedrijven doen er dan ook alles aan om tot dat selecte clubje te blijven horen en hun fan basis niet teleur te stellen. Bekende voorbeelden hiervan zijn Johnson & Johnson, Medtronic, Air Liquide, Nestlé, Coca-Cola, PepsiCo, Total Energies...
Maar daarnaast zijn er ook ondernemingen die in plaats van of naast de dividenduitkeringen er ook voor kiezen eigen aandelen in te kopen. Waarom doen ze dat dan?
Leest het volledige artikel hier.
